میرزا محمدابراهیم نصیری طوسی اصفهانیمیرزا محمّدابراهیم نصیری طوسی، عالم، محدّث، ادیب و منشی، قرن یازده و دوازده هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا محمّدابراهیم نصیری طوسی اصفهانی (متخلّص به منیر) بن زین‌العابدین بن عبدالحسین، عالم محدّث، ادیب منشی، در سال ۱۰۵۱ق در اصفهان متولّد، و در این شهر نزد علمای عالی قدری چون علاّمه مجلسی تحصیل کرده، و سپس به مشاغل اداری روی آورده است. ابتدا وزیر استرآباد بوده، سپس تولیت آستان شاه صفی، وزارت آذربایجان و استیفای ممالک را بر عهده داشته؛ ولی در اثر سعایت حاسدان از کار کنار گذاشته شده تا این که به منصب مجلس‌نویسی شاه سلطان حسین صفوی منصوب شده است. وی تا حدود سال ۱۱۲۶ق در قید حیات بوده است. ۲ - آثار و تالیفاتآثار و تالیفات وی عبارت‌اند از: ۱. دستور شهریاران، در حوادث زمان سلطنت شاه سلطان حسین صفوی که به چاپ رسیده است؛ ۲. جنگ، با مطالب تاریخی، ادبی منشآت و غیره. ۳. او خطّ نستعلیق را خوش می‌نوشته، و در خطّ نسخ نیز مهارت داشته است، و کتاب‌های تلخیص الشّافی، تفسیر الائمّه، کشف الآیات را کتابت نموده است. این ابیات از او است: "ساقی توفیق کردست چون بزم آرای من ••• باده لعلی دهد از چشم خون پالای من" "مطرب آه و فغان در نغمه ریزد زیر و بم ••• تا نوای غم زدایی سازد از آوای من" "زهره چنگی می‌فرستد در زمین گردون پیر ••• تا کند کسب نشاطی از دل برنای من". [۱]
نصیری، محمدابراهیم بن زین‌العابدین، دستور شهریاران، مقدّمه.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، زندگی‌نامه علاّمه مجلسی، ج۱، ص۱۱۰.
[۴]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعة:الکواکب المنتشرة فی القرن الثانی بعد العشرة، ج۶، ص۲۴.
[۷]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۱۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۰۳. رده‌های این صفحه : عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده یازدهم (قمری) | محدثان اصفهان | محدثان اصفهان سده یازدهم (قمری) | محدثان اهل ایران | منشیان اصفهان | منشیان اصفهان سده یازدهم (قمری) | نویسندگان اصفهان سده یازدهم (قمری) | نویسندگان اصفهانی | نویسندگان ایران سده یازدهم (قمری) | نویسندگان ایرانی
|